Tuduu
Nannina

Nannina

Książka: Secondigliano. Stephanie ma dziesięć lat i za każdym razem, gdy wraca do domu, narzeka matce, że jej kuzyni bawią się na dworze, a ona nie. Powód jest prosty: oni mogą, bo są chłopcami, a ona nie, bo jest dziewczynką. Po szkole siada na balkonie, jedynym zewnętrznym miejscu, gdzie może przebywać, i czyta. Stephanie uczy się i uczy, bo wie, że słowa są jej jedyną obroną przed światem. Powiedziała jej to babcia podczas popołudni spędzanych w jej domu, dwa piętra niżej w tym samym budynku: „Dla dziewczyn wszystko jest trudniejsze. Musisz nauczyć się bronić. Zawsze musisz mieć odwagę mówić, Stephanie”. A jeśli ona to mówi, to musi tak być. W końcu jej babcia to Nannina de Gennaro, zwana Nannina la Cuntastroppole, opowiadaczka historii. Dla niektórych to tylko stara wariatka; dla innych to ta, która dzięki swoim opowieściom, recytowanym na podwórkach, nadała tożsamość i godność matkom rodzin wyczerpanym biedą i arogancją mężczyzn. Dzięki swoim historiom Nannina dała twarz tym, którzy jej nie mieli, odkupiła najsłabszych, rozśmieszała i wzruszała. Ale teraz to Stephanie musi odzyskać swój głos, szukać w opowieściach odkupienia, swojego odkupienia, tego dziewczyny, która ma marzenie: studiować i odkrywać wolność. Stefania Spanò zabiera nas w serce rzeczywistości, w której między zaułkami, podwórkami i placami można jeszcze usłyszeć echo tradycji. Echo przeszłości, która nigdy naprawdę nie minęła. Echo języka, który jest muzyką. Echo gestów i ruchów, które czynią z każdego miejsca teatr pod gołym niebem. Dwie bohaterki, dwa pokolenia, dwa różne Secondigliano, które się spotykają i zderzają. Jedna rzecz nigdy się nie zmienia: znaczenie słów i historii. Dziś jak i wtedy. Autorka: Stefania Spanò jest opowiadaczką historii, tłumaczką języka migowego i nauczycielką wspomagającą w szkole średniej pierwszego stopnia. Od lat prowadzi warsztaty teatralne, kreatywnego pisania, komunikacji empatycznej i poezji wizualnej na burzliwych przedmieściach Neapolu, w reszcie Włoch i za granicą. Jako opowiadaczka historii podróżuje z opowieściami rodzinnymi i tymi napisanymi przez siebie. Marzy o podróży dookoła świata ze swoimi dzieciakami i powrocie do Secondigliano z egzotycznymi antidotami i miksturami obywatelskiego nieposłuszeństwa. To jej pierwsza powieść.
19,00 €

Opis

Książka: Secondigliano. Stephanie ma dziesięć lat i za każdym razem, gdy wraca do domu, narzeka matce, że jej kuzyni bawią się na dworze, a ona nie. Powód jest prosty: oni mogą, bo są chłopcami, a ona nie, bo jest dziewczynką. Po szkole siada na balkonie, jedynym zewnętrznym miejscu, gdzie może przebywać, i czyta. Stephanie uczy się i uczy, bo wie, że słowa są jej jedyną obroną przed światem. Powiedziała jej to babcia podczas popołudni spędzanych w jej domu, dwa piętra niżej w tym samym budynku: „Dla dziewczyn wszystko jest trudniejsze. Musisz nauczyć się bronić. Zawsze musisz mieć odwagę mówić, Stephanie”. A jeśli ona to mówi, to musi tak być. W końcu jej babcia to Nannina de Gennaro, zwana Nannina la Cuntastroppole, opowiadaczka historii. Dla niektórych to tylko stara wariatka; dla innych to ta, która dzięki swoim opowieściom, recytowanym na podwórkach, nadała tożsamość i godność matkom rodzin wyczerpanym biedą i arogancją mężczyzn. Dzięki swoim historiom Nannina dała twarz tym, którzy jej nie mieli, odkupiła najsłabszych, rozśmieszała i wzruszała. Ale teraz to Stephanie musi odzyskać swój głos, szukać w opowieściach odkupienia, swojego odkupienia, tego dziewczyny, która ma marzenie: studiować i odkrywać wolność. Stefania Spanò zabiera nas w serce rzeczywistości, w której między zaułkami, podwórkami i placami można jeszcze usłyszeć echo tradycji. Echo przeszłości, która nigdy naprawdę nie minęła. Echo języka, który jest muzyką. Echo gestów i ruchów, które czynią z każdego miejsca teatr pod gołym niebem. Dwie bohaterki, dwa pokolenia, dwa różne Secondigliano, które się spotykają i zderzają. Jedna rzecz nigdy się nie zmienia: znaczenie słów i historii. Dziś jak i wtedy. Autorka: Stefania Spanò jest opowiadaczką historii, tłumaczką języka migowego i nauczycielką wspomagającą w szkole średniej pierwszego stopnia. Od lat prowadzi warsztaty teatralne, kreatywnego pisania, komunikacji empatycznej i poezji wizualnej na burzliwych przedmieściach Neapolu, w reszcie Włoch i za granicą. Jako opowiadaczka historii podróżuje z opowieściami rodzinnymi i tymi napisanymi przez siebie. Marzy o podróży dookoła świata ze swoimi dzieciakami i powrocie do Secondigliano z egzotycznymi antidotami i miksturami obywatelskiego nieposłuszeństwa. To jej pierwsza powieść.