Książka: Secondigliano. Stephanie ma dziesięć lat i za każdym razem, gdy wraca do domu, narzeka matce, ponieważ jej kuzyni bawią się na świeżym powietrzu, a ona nie. Powód jest prosty: oni mogą, ponieważ są chłopcami, ona natomiast jest dziewczyną. Po szkole siada na balkonie, jedynym zewnętrznym miejscu, w którym może przebywać. Stephanie uczy się i uczy, ponieważ wie, że słowa są jej jedyną obroną przed światem. Powiedziała jej tak babcia w popołudnia spędzane u niej, dwa piętra niżej w tym samym budynku: „Dla dziewczyn wszystko jest trudniejsze. Musisz nauczyć się bronić. Zawsze musisz mieć odwagę, żeby mówić, Stephanie”. A jeśli ona to mówi, to musi tak być. Zresztą jej babcia to Nannina de Gennaro, znana jako Nannina la Cuntastroppole, bajarka. Dla niektórych to tylko szalona staruszka; dla innych to ta, która dzięki swoim cunti, opowieściom recytowanym na dziedzińcach, nadała tożsamość i godność matkom, które zostały zmęczone nędzą i arogancją mężczyzn. Dzięki swoim opowieściom Nannina nadała twarz tym, którzy jej nie mieli, ocaliła najsłabszych, sprawiła, że śmiano się i płakano. Ale teraz to Stephanie ma odzyskać swój głos, szukać w cunti odkupienia, swojego odkupienia, odkupienia dziewczyny z marzeniem: uczyć się i odkrywać wolność. Stefania Spanò zabiera nas w serce rzeczywistości, w której między uliczkami, dziedzińcami i placami wciąż można usłyszeć echa tradycji. Echo przeszłości, które nigdy tak naprawdę nie minęło. Echo języka, który jest muzyką. Echo gestów i ruchów, które czynią z każdego miejsca teatr na świeżym powietrzu. Dwie bohaterki, dwie pokolenia, dwa różne Secondigliano, które się spotykają i zderzają. Jedna rzecz nigdy się nie zmienia: znaczenie słów i opowieści. Dziś tak jak wtedy. Autorka: Stefania Spanò jest bajarką, tłumaczką języka migowego i nauczycielką wsparcia w szkole podstawowej. Od lat prowadzi warsztaty teatralne, kreatywnego pisania, empatycznej komunikacji i poezji wizualnej w burzliwych peryferiach neapolitańskiego hinterlandu, w reszcie Włoch i za granicą. Jako bajarka podróżuje z cunti tradycji rodziny i tymi napisanymi przez siebie. Marzy o objeździe świata ze swoimi scugnizzi i powrocie do Secondigliano z antidotami i egzotycznymi miksturami cywilnego nieposłuszeństwa. To jej debiutancka powieść.
Koszty wynoszą zł84,96, darmowa dostawa od zł0,00
Cena z VAT wliczonym
Książka: Secondigliano. Stephanie ma dziesięć lat i za każdym razem, gdy wraca do domu, narzeka matce, ponieważ jej kuzyni bawią się na świeżym powietrzu, a ona nie. Powód jest prosty: oni mogą, ponieważ są chłopcami, ona natomiast jest dziewczyną. Po szkole siada na balkonie, jedynym zewnętrznym miejscu, w którym może przebywać. Stephanie uczy się i uczy, ponieważ wie, że słowa są jej jedyną obroną przed światem. Powiedziała jej tak babcia w popołudnia spędzane u niej, dwa piętra niżej w tym samym budynku: „Dla dziewczyn wszystko jest trudniejsze. Musisz nauczyć się bronić. Zawsze musisz mieć odwagę, żeby mówić, Stephanie”. A jeśli ona to mówi, to musi tak być. Zresztą jej babcia to Nannina de Gennaro, znana jako Nannina la Cuntastroppole, bajarka. Dla niektórych to tylko szalona staruszka; dla innych to ta, która dzięki swoim cunti, opowieściom recytowanym na dziedzińcach, nadała tożsamość i godność matkom, które zostały zmęczone nędzą i arogancją mężczyzn. Dzięki swoim opowieściom Nannina nadała twarz tym, którzy jej nie mieli, ocaliła najsłabszych, sprawiła, że śmiano się i płakano. Ale teraz to Stephanie ma odzyskać swój głos, szukać w cunti odkupienia, swojego odkupienia, odkupienia dziewczyny z marzeniem: uczyć się i odkrywać wolność. Stefania Spanò zabiera nas w serce rzeczywistości, w której między uliczkami, dziedzińcami i placami wciąż można usłyszeć echa tradycji. Echo przeszłości, które nigdy tak naprawdę nie minęło. Echo języka, który jest muzyką. Echo gestów i ruchów, które czynią z każdego miejsca teatr na świeżym powietrzu. Dwie bohaterki, dwie pokolenia, dwa różne Secondigliano, które się spotykają i zderzają. Jedna rzecz nigdy się nie zmienia: znaczenie słów i opowieści. Dziś tak jak wtedy. Autorka: Stefania Spanò jest bajarką, tłumaczką języka migowego i nauczycielką wsparcia w szkole podstawowej. Od lat prowadzi warsztaty teatralne, kreatywnego pisania, empatycznej komunikacji i poezji wizualnej w burzliwych peryferiach neapolitańskiego hinterlandu, w reszcie Włoch i za granicą. Jako bajarka podróżuje z cunti tradycji rodziny i tymi napisanymi przez siebie. Marzy o objeździe świata ze swoimi scugnizzi i powrocie do Secondigliano z antidotami i egzotycznymi miksturami cywilnego nieposłuszeństwa. To jej debiutancka powieść.
