De spaghetti van Gragnano, onbetwiste icoon van de Italiaanse keuken, zijn een typisch Campaanse pastavorm, opnieuw gepresenteerd door Mulino di Gragnano in zijn klassieke versie van harde tarwe semola. Het zijn lange en dunne slierten, filiform, gekarakteriseerd door de ronde doorsnede die het mogelijk maakt de spaghetti te onderscheiden van andere vergelijkbare formaten, zoals linguine. De oorsprong van de spaghetti van Gragnano is onzeker; ze werden genoemd door Ippolito Cavalcanti in zijn trattato della cucina italiana "Cucina Teorico Pratica" van 1848, waarin hij een recept beschrijft dat was opgekomen onder het volk, namelijk de "spaghetti met tomaat". De spaghetti van Gragnano werden toen een echt merkteken van de populaire Campaanse keuken. De spaghetti, die scrupuleus met de handen op de straten van Napels werden gegeten, maakten dus deel uit van de collectieve verbeelding van de Italiaanse keuken in het buitenland, tot op de dag van vandaag, samen met alle pasta van Gragnano, als een erkende DOP.