The Passenger - Sicilia

Als je naar een kaart kijkt, geeft een eiland ons de illusie van een kleine wereld op zichzelf. Met zijn duidelijk afgebakende grenzen lijkt het een samenleving te bevatten die ongevoelig is voor het verstrijken van tijd en seizoenen, gemakkelijker te ontcijferen omdat het beschermd is tegen de veranderlijke complexiteit van de wereld. Maar dit is een misleiding, vooral als het - zoals Sicilië - leeft onder de bescherming van een van de meest krachtige en ondoordringbare verbeeldingen die een zo kleine plaats ooit heeft weten te creëren. Achter het eiland "gebouwd en herbouwd door boeken, films, schilderijen, zwart-witfotografie" is er vandaag een nieuw, verborgen eiland, maar daarom niet minder echt. Het stedelijke en metropolitane, dat van de landingen, dat van de wijn en tropisch fruit. Een Sicilië dat soms onzichtbaar is als de gifstoffen die de op een na grootste petrochemische pool van Europa in de zee en lucht loost. Zoals de migranten die aankomen in Lampedusa, op afstand gehouden van de routes van toeristen en de lokale bevolking. Zoals de uitgaande bevolkingsstromen die het de trieste eer geven om de Italiaanse regio met de meeste emigratie te zijn. Een plek waar extremen samenleven, zoals de wijken in het centrum van Palermo, waar de hoofdstad van cultuur vibreert en de onzichtbare stad van crack vegeteert. Sicilië waar klimaatveranderingen het agrarische landschap steeds meer bedreigen met overstromingen en woestijnvorming, en sommigen profiteren ervan door de wijnstok te vervangen door koffie en avocado. Verre van het proberen uit te leggen, verzamelen de volgende pagina's ansichtkaarten van dit nieuwe Sicilië. Het zijn vage beelden, omdat het onderwerp sterk in beweging is. Omdat ook Sicilië beweegt en, ja, verandert