Het boek: "Eboli - zeggen de Lucani waar Levi door het fascisme in ballingschap werd gestuurd - is het laatste dorp van christenen. Christen is gelijk aan man. In de volgende dorpen, onze, leeft men niet als christenen, maar als dieren". Zegt Italo Calvino in een van de twee teksten die deze bundel inleiden: "De eigenaardigheid van Carlo Levi ligt hierin: dat hij de getuige is van de aanwezigheid van een andere tijd binnen onze tijd, hij is de ambassadeur van een andere wereld binnen onze wereld. We kunnen deze wereld de wereld noemen die buiten onze geschiedenis leeft tegenover de wereld die in de geschiedenis leeft. Natuurlijk is dit een externe definitie, het is, laten we zeggen, de begin situatie van het werk van Carlo Levi: de protagonist van "Cristo si è fermato a Eboli" is een man betrokken in de geschiedenis die zich in het hart van een betoverende, magische Zuiden bevindt, en ziet dat wat voor hem de redenen waren die hier niet meer gelden, andere redenen in het spel zijn, andere tegenstellingen die tegelijkertijd complexer en elementair zijn". De auteur: Carlo Levi was een Italiaanse schrijver, schilder en antifascist. Hij is een van de meest significante vertellers van de Italiaanse 20e eeuw, vooral bekend om de roman Cristo si è fermato a Eboli, die hem een van de grootste woordvoerders van de zuidelijke kwestie in de tweede naoorlogse periode maakte.